Sunday, March 22, 2015

ဗ်ိဳင္းဖမ္းစီမံကိန္း

အသင္းအဖြဲ႕တခုမွာ ဗ်ိဳင္းဖမ္းရန္အတြက္ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူကစီမံကိန္းတစ္ခုေရးဆြဲကာအဖြဲ႕၀င္မ်ားအား
သေ၀မတိမ္းလိုက္နာေဆာင္ရြက္ၾကရန္မွာၾကားယင္းတာ၀န္ေပးေလ၏။
               စီမံကိန္းမွာ-( ဗ်ိဳင္းရွိသည့္ေနရာသို႕ေရာက္ေအာင္အယင္သြားရမည္ အသင့္ပါလာေသာဆားကို
ဗ်ိဳင္း၏ေခါင္းေပၚသြားစုရမည္၊ ၿပီးလွ်င္မိုးရြာေအာင္ထိုင္ေစာင့္ရမည္၊ မိုးရြာလာေသာအခါ ဆားေရမ်ားဗ်ိဳင္း၏
မ်က္စိေတြထဲ၀င္လာၿပီး မ်က္စိစပ္လာမည္၊ဗ်ိဳင္းသည္ပတ္၀န္းက်င္ကိုမျမင္ေတာ့သည့္အခါမွ အနီးသို႕
သြားေရာက္ကာ ဖမ္းယူရမည္)ဟုပါရွိေလသည္။
အဖြဲ၀င္တစ္ဦးက ေကာက္ကာငင္ကာမတ္တတ္ရပ္ၿပီးအဆိုတင္သြင္းသည္၊ (ဗ်ိဳင္းနားကိုဆားစုဖို႕ေရာက္ကတည္းကတခါတည္းဖမ္းလာလို႕မရဘူးလားဆရာ)
ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူျပန္ေျဖပံုက (မလိုခ်င္ဘူး စီမံကိန္းအတိုင္းဘဲလုပ္ပါ)ဟူ၏.......

Thursday, January 14, 2010

ငါ့ဗိုက္ထဲႏွစ္ခါ၀င္

က်ေနာ္တို႔ၿမိဳ႕…. ဟဲဟဲ
ခဏေလး…..
က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ႕ဆိုလို႔ ႀကိဳေျပာစရာ ရွိလို႔ပါ။ က်ေနာ္ကေနရာအႏွံလွည့္ပတ္သြားေနေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ ေတြ႔သမွ်ဟာ လူစိမ္း ေနရာစိမ္းေတြ မ်ားေနပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ငါ့ညီက ဘယ္လူမ်ိဳးလဲ၊ ဘယ္ၿမိဳ႕ကလဲ၊ Introduce လုပ္ၾကေတာ့ က်ေနာ္က ရခိုင္လူမ်ိဳးပါ။ ေပါက္ေတာ ဇာတိျဖစ္ပါတယ္.. လို႔ ေျဖေတာ့… ၿပံဳးၾက။ ရယ္ၾက နဲ႔ေပါ့ေလ။ အစကေတာ့ အထာမႏွပ္ေသး။ ဘာေၾကာင့္တုန္းေပါ့..။

တခ်ိဳ႕ဆို ေလွာင္သလိုေျပာင္သလိုနဲ႔ Highway လမ္းေဘးေနတာလား ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့မွ ကားဆရာေတြ ပါးစပ္ကထြက္တဲ့… ေပါက္ေတာ ကိုဆိုလိုေနၾကတာကိုး… (ကိန္) :D…. ဘာရယ္တာလဲ..? အဲလိုေတြးၾကမွာစိုးလို႔ ႀကိဳေျပာရတာ.. က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ႕ဟာ ေရပတ္လည္ ၀ိုင္းရံထားတဲ့ ကၽြန္းၿမိဳ႕ေလးပါ။ ဘာ Highway လမ္းမွ မရွိဘူး။ ၿမိဳ႕ကို စတည္တုန္းက ေပါက္ပင္ေတြ ထူထပ္စြာ ေပါက္ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာမို႔လို႔ ေပါက္ပင္ေတာ (ေပါက္ေတာ) လို႔ တြင္ခဲ့တာပါေနာ္….. ေတာ္ၾကာ ဟိုလိုထင္မွာစိုးလို႔ …. အမေလး…. ေမာေတာင္ေမာတယ္… ေဟာဟဲ… ေဟာဟဲ…
ကဲ .. စၾကစို႔
(အလဲ… ဥဴးသုမဂၤလ ေလသံႀကီးနဲ႔ပါလား)
ဧ၀ံေမသုတံ… က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ႕နယ္ထဲက ၾကိဳင္းရွီ ဆိုတဲ့ရြာမွာ ရာဇ၀င္တြင္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ထူးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့တယ္။ သူဟာထူးျခားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ လူ(၂၀)ေယာက္စာႏွင့္ညီေသာ အားခြန္ဗလရွိတယ္။ (၂၀)ေယာက္စာေလာက္ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကိုလည္း သူတစ္ေယာက္တည္း လုပ္ႏိုင္သလို အစားဆိုလည္း (၂၀)ေယာက္ေလာက္ စားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို အစားႀကဴး လို႔ သမုတ္ၾကတယ္တဲ့ေလ…
တေန႔.. ရြာေစ်းေရာင္းတဲ့ ေခ်ာင္းကမ္းဆိပ္က ဇရပ္ေပၚမွာ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔ တိုင္ကိုမွီထိုင္ေနစဥ္… တျခားရြာက ပိႏၷဲသီးမွည့္လာေရာင္းတဲ့ ေစ်းသည္ ေလွတစ္စီး ဆိုက္ကပ္လာရာ…
အစားႀကဴး း “ဟာ ေကာင္းလိုက္မယ့္ ပိႏၷဲသီးေတြ.. တေလွလံုးသာ စားလိုက္ခ်င္တယ္” (လြတ္ကနဲ ေအာ္မိေလ၏)
ေစ်းသည္ း (စိတ္တိုတုိနဲ႔)“ ဘာဗ်ာ.. ခင္ဗ်ားက ႀကြားလိုက္တာ တေလွလံုးတကယ္ကုန္မွာလား?”
အစားႀကဴး း “ ကုန္မယ္ထင္တယ္… ေကၽြးမလား ?”
ေစ်းသည္ း “မကုန္ရင္ အေလ်ာ္ေပးမလား ?”
အစားႀကဴး း “ ဟုတ္ကဲ့”
ေစ်းသည္ း “ဒါဆို စားဗ်ာ.. မကုန္ရင္ေတာ့ ပိႏၷဲသီး (၃၅)လံုး ပါတယ္။ တစ္လံုးကုိ ( _ ) ျပားႏွုန္းနဲ႔ ( _ )က်ပ္ ေပးေလ်ာ္ရမယ္။ ကုန္ရင္ေတာ့ အကုန္စားသြား”
လို႔ ဗ်တ္ေတာက္ဗ်တ္ေတာက္ ျမည္ေနတုန္းပဲ.. အစားႀကဴးက ဗိုက္ဆာေနတာနဲ႔ အကိုက္ ဘာမွ မေျပာေတာ့ဘဲ.. ေလွဦးကေန ေနရာယူထိုင္ကာ တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုး အခြံဆုတ္ကာ ႏွစ္ျခမ္းခြဲ.. တစ္ျခမ္းရဲ႕ အမြွာေတြကိုေတာ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းႀကီးမ်ားနဲ႔ Backfoe ကုတ္သလိုမ်ိဳး တစ္ခါကုတ္လိုက္ သူ႔ပါးစပ္ၾကီးထဲ ထည့္လိုက္နဲ႔ ပိႏၷဲသီးတစ္လံုးက သူ႔အတြက္ ႏွစ္လုတ္စာစီ ျဖစ္ေနတာေပါ့… ဒီေရ က စီးေနတာေၾကာင့္ ပစ္ခ်လိုက္တဲ့ ပိနၷဲခြံေတြကလည္း ေခ်ာင္းေရထဲမွာ တလံကြာ တစ္ခြံႏွဳန္းနဲ႔ ေမ်ာလို႔….
ဗိုက္က ဆာေနတာေၾကာင့္ တစ္ေၾကာင္း မ၀မွာစိုးလို႔ တဖုံ .. ပိႏၷဲေစ့ေတြပါ.. ၀မ္းေခါင္းထဲ မ်ိဳခ်ေလ၏.. ဒီလိုနဲ႔ ေလွထဲမွာ ပိနၷဲသီး တ၀က္ေလာက္ ကုန္လာေလပီ ကမ္းေပၚမွာေတာ့ ေလွသမားေစ်းသည္က ျဖင့္ ပန္းပုဆိုင္က မိုက္ေသာ ရြဲကုန္သည္ ရုပ္ထုႀကီး လာခ်ထားသည့္ႏွယ္…. မ်က္လံုး ၿပဴးၿပဴးႀကီးက အတိုင္းသား… ငါ့ေတာ့ ရြာျပန္ရင္ မိန္းမကို ဘယ္လိုရွင္းရပါ့.. ဒီပံုအတိုင္းဆို ေလွဗလာႀကီးနဲ႔ အိမ္ျပန္ရမဲ့ ကိန္းဆိုက္ေတာ့မယ္.. ဆိုၿပီး..
ေစ်းသည္ း ဟိုး ဟုိး ငါ့ဆရာ..ခဏ….ခဏေလး…..
အစားႀကဴး း ဟာ စားၿပီးမွ ေျပာစမ္းပါဗ်ာ.. အာရံုေနာက္လို႔…
ေစ်းသည္ း မဟုတ္ဘူး ကိုယ့္လူ ေတာင္းပန္ေနတာပါ.. က်ဳပ္မိန္းမနဲ႔ ကြဲရလိမ့္မယ္.. ဒါေလးေတြေတာ့ ေရာင္းပါရေစေတာ့ေနာ့္… ငါ့ဆရာေနာ္… ခြင့္လြတ္ပါေနာ္…
အစားႀကဴး း ဟာခင္ဗ်ားက ေနာက္တီးေနာက္ေတာက္ လူပဲ က်ဳပ္ကေတာ့ တိုးလိုးတန္းလန္းျဖစ္ၿပီ.. ေကၽြးရင္လည္း ၀ေအာင္ေကၽြးတာမဟုတ္… လူရွဳပ္ 
အစားႀကဴးမွာ တဖက္လူရဲ႕ ေတာင္းပန္မွဳေၾကာင့္ အားနာနာနဲ႔ မ၀ေပမယ့္ အိမ္ျပန္ခဲ့ရတယ္ ေတာ္ေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့ေလ.. ဗိုက္နည္းနည္း ျပည့္သြားတယ္…ဟီ ဟိ..၀ယ္သာစားရရင္ မလြယ္ေလာက္ဖူး..ရွလႊတ္..း)
ညေနေစာင္းေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳး.. ထမင္းစားၿပီး ေစာေစာအိပ္ယာ၀င္ခဲ့တယ္။ အိပ္ယာသာ၀င္တယ္ ည (၁၁)နာရီေလာက္က် ပိနၷဲသီးတန္ခိုးျပေတာ့… ဗိုက္နာလာတာနဲ႔ ရြာျပင္က ေတာတန္းနားသုတ္သုတ္သြားၿပီး ကိစၥသြားရွင္းရတယ္… အရင္တုန္းက ရြာငယ္ေတြရဲ႕ ဘံုအိမ္သာဟာ ရြာျပင္နားက ေတာတန္းေလးေတြေပါ့… ဟဲဟဲ.. ငယ္ငယ္တုန္းက အေဖတို႔ရြာ သြားေနတုန္း Duty က်ေသးတယ္…

ေျမာက္ေလ ေဆာ့ျမဴး…. ေန၀င္လူးခ်ိန္
ရီးရီးကေခၚ… ေတာာထိုင္လိုက္ခဲ့အံုး
တုတ္ေခ်ာင္းကိုယ္စီ… ခါးမွာထိုးပါလို႔
ရြာျပင္ကုိ ဦးတည္လွမ္းကာပ
အေဖၚလိုက္ကာ တာ၀န္ထမ္းရတယ္
ေန႔တိုင္းသာ…လွမ္း….

(ခက္ဆစ္= ရီးရီး အေဖ၏ ညီမ / အေဒၚ) (ေတာထိုင္= အိမ္သာတက္သည္)
ေထြလာက ပါေသးတယ္.. ေတာ္ၿပီ….
အဲ…. ဘယ္နားေရာက္သြားပါလိမ့္…?
ေၾသာ္.. အစားႀကဴးက ေတာထိုင္သြားၿပီး အိမ္ျပန္အိပ္။ မအီမသာေလးနဲ႔ အိပ္လိုက္တာ မနက္(၁၀)နာရီေလာက္မွာမွ… အိပ္ယာထ၊ သြားတိုက္ ၊ မ်က္ႏွာသစ္၊ မိန္းမကူ ၊ ေရးခ်ိဳး၊ ေမာင္တို႔မယ္တို႔ ေက်ာင္းခန္း၀င္… ဟာ.. sorry .. ညတုန္းက ၀မ္းသြားထားတာက မနည္းဘူး ဗိုက္က ဆာပီေလ
အစားႀကဴး း မိန္းမေရ ဆာတယ္ဟ စားရေအာင္..
မိန္းမ း သိတာေပါ့ရွင္ ေဟာဒီမွာ အဆင္သင့္ ready ပါပဲ
အစားႀကဴးက ထံုးစံအတိုင္း ဆာေနရင္ စကားေျပာခ်ိန္မရ.. ေခါင္းမေမာ့စတမ္း မိန္မိန္စားေလ့ရွိ၏။။ ၿပီးလည္းၿပီးေရာ..
အစားႀကဴး း မိန္းမေရ.. ေကာင္းလိုက္တာကြာ..
မိန္းမ း ရွင္ကလည္း ေကာင္းေအာင္ေကၽြးေတာ့ ေကာင္းမွာေပါ့ရွင္…
အစားႀကဴး း ဒါနဲ႔ ေနစမ္းပါအံုး ဒီေန႔ ထူးထူးဆန္းဆန္း စားရတယ္.. ဘာဟင္းတုန္းဟ..
မိန္းမ း( ၿပံဳးရႊင္ေသာ မ်က္ႏွာထားနဲ႔)“ အယ္ ဒီေန႔ ရွင့္မိန္းမ အရမ္းကံေကာင္းတယ္ သိလား အာရံုတက္ေလး ဟင္းသြားရွာတာ ဘယ္သူက ေမ့ၿပီး ထားခဲ့တာလည္း မသိဘူး ရြာျပင္ ကန္သင္းေဘးမွာ ပိႏၷဲေစ့ေတြ အပံုလိုက္ေတြ႔တယ္… အေ၀းက ျမင္ရတာေတာင္ ေဖြးေတာက္ေနတာပဲ… သိလား.. ေဟာဒီမွာ ရွင္ၿဖီးေနက် ေခါင္းဘီးကလည္း အဲဒီနားမွာ ဘယ္လိုေရာက္ေနမွန္းမသိဘူး.. ဘယ္ရမလဲ .. ကိုယ္နဲ႔ထိုက္တန္ ကိုယ္မဂၤလံ ပဲ..ဟဲဟဲ မကၠလာ (ခေမာက္က်ယ္) ထဲ ေကာက္ထည့္လာခဲ့တာ အဲဒါကိုထုၿပီး ပုဇြန္ဆိတ္ေလးနဲ႔ စပ္စပ္ေလး ခ်က္ထားတာေတာ့… ေကာင္းမွေကာင္း.. ဟင္းဟင္း….း) ”
အစားႀကဴးကေတာ့ မ်က္ခံုးႏွစ္ခူကို နည္းနည္း ကပ္လိုက္ၿပီး ႏွာေရာင္ကို နည္းနည္း တြန္႔လိုက္သည္… ေရေႏြးၾကမ္းခြက္ေလး လွမ္းပင့္ကာ… ပုတ္သင္ညိဳစတိုင္နဲ႔ ေတမိမင္း ဇာတ္၀င္ခန္းေလးအတိုင္း.. မေနာထဲမွာေတာ့ ေအာ္….ေန႔လည္က စားထားတဲ့ ပိႏၷဲသီး အေစ့ပါမ်ိဳခ်.. ညက်ေတာ့ ဗိုက္မေကာင္းတာနဲ႔ အိမ္သာသြားရန္ ရြာျပင္ထြက္ .. ေတာတန္းနားက ကန္သင္းမွာ ငုတ္တုပ္ထိုင္.. အၿမီးေထာင္ကာစ ခုႏွစ္စဥ္ၾကယ္ မွဳန္၀ါး၀ါးေလးကို စူးစူး စိုက္စုိက္ေမာ့ၾကည့္ရင္း Rapper သီးခ်င္းေလးညည္း… ပိႏၷဲေစ့ေတြ အတိုင္းသားၾကီးေမြးဖြား ကိစၥၿပီးမွ သတိရ.. ဒုတ္ေခ်ာင္းကပါမလာ.. အိပ္ကပ္ထဲ စမ္းၾကည့္.. ဘီးကိုေတြ႔ မတတ္နိုင္ဘူး သြားေတာ့….. ရႊတ္….. အိ….သန္းေခါင္ေက်ာ္ေတာ့ မိုးက ရြာ.. ေစာေစာစီးစီး မိန္းမ က ထင္းရွာ ဟင္းခူး ရြာျပင္ထြက္… အင္း ဟုတ္ပါၿပီ… ဘာတတ္ႏိုင္ေတာ့မလဲ.. အေဆြေတာ္ ပိႏၷဲေစ့ရယ္.. ငါ့ဗိုက္ထဲ ႏွစ္ခါေတာင္ ၀င္ျဖစ္တယ္ေပါ့ေနာ္ ရွိေစေတာ့ ရွိေစေတာ့…. Thank you Mr. Jack Fruit Seeds… း) .. း) ..း)

(ရႈး…တိုးတိုး..ဘယ္သူကို္မွ မေျပာျပနဲ႔ေနာ္… သားသားက ပိႏၷဲေစ့ ႀကိဳက္ႀကိဳက္…. )

Sunday, October 18, 2009

အိႏၵိယႏိုင္ငံမွ( ဗုဒၶဂါယာ )

မဟာေဗာဓိ


ပလႅကၤ သတၱဟ
အနိမိသ သတၱဟ
စကၤမ သတၱဟ
ရတနာဃရ သတၱဟ
အဇပါလသတၱဟ
မုဇလိႏၵ သတၱဟ
ရာဇယတန သတၱဟ
သုဇာတာကုန္း

နာလန္ဒတကၠသိုလ္


ဂိတ္စကုပ္ေတာင္ႏွင္႔ေနေရဇရာျမစ္


သတၳိယ ငစင္ျမက္ရိတ္သမားကျမက္ရွစ္ဆုပ္လႈေနပံု




ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈျပတုိက္အတြင္းမွမွတ္တမ္းအခ်ိဳ႕
















Thursday, October 15, 2009

ကေမၻာဒီးယားမွ

အန္ေကာ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္