Monday, August 24, 2009

ရခုိင္ျပည္နယ္မွ

ထုတၠန္သိမ္

ကိုးေသာင္းပုထုိးေတာ္
စစ္ေတြကမ္းေျခ
ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ



Thursday, August 20, 2009

ရွမ္းျပည္နယ္မွ

ေရႊတိဂံု( တာခ်ီလိတ္ )







စူဠာမုဏိ( ေတာင္ႀကီး )


ေမြေတာ္ကကၠဴ(ပင္းတယ)





အင္းေလး(ေဖါင္ေတာ္ဦး)အင္းေလးရွဳခင္း











ကယားျပည္နယ္မွ

ရင္ကြဲေတာင္( လြိဳင္ေကာ္ )



Monday, August 17, 2009

အသက္နဲ႕အလုပ္

သြားေတြက်ိဳးခ်ိန္၊ေဒါသမာန္မာနေတြက်ိဳးရဲ႕လား?
နားေတြေလးသလို၊ေမာဟစိတ္ေတြေလးတုန္းလား?
ဆံပင္ေတြျဖဴေသာ္လည္း၊စိတ္ေတြျဖဴစင္ရဲ႕လား?
အသားအေရေတြတြန္႔သလုိ၊မေကာင္းမွူကိုေနာက္တြန္႔ရဲ႕လား?
အားအင္ေတြေလ်ာ့ေသာ္လည္း၊ရာဂစိတ္ေတြေလ်ာ့ရဲ႕လား?
မ်က္စိေတြမွုန္၀ါးေနသလုိနိဗၺာန္လမ္းကိုေလွ်ာက္ဖုိ႕၊မွုန္၀ါးေနတုန္းပဲလား?

ျမတ္စိုး(လွုိင္)ေရးတဲ့စာစုေလးကိုဖတ္လုိက္ရေတာ့မွတ္ထားတာေလးတခုသြားသတိရပါတယ္
“ပထမအရြယ္မွာပညာရွာ၊ဒုတိယအရြယ္မွာစီးပါြးရွာ၊တတိယအရြယ္မွာကုသိုလ္ရွာ”ဆုိတာမွားယြင္းတဲ့အယူအဆျဖစ္ေၾကာင္း၊ လူ႕သက္ တန္းဟာအခုခ်ိန္မွာ(၇၅)ႏွစ္လုိ႕သတ္မွတ္ပီးအရြယ္တပါးကို(၂၅)ႏွစ္စီနဲ႕ပိုင္းျခားလုိက္ၾကတာ ျဖစ္ေပမဲ့ ကုသိုလ္ရွာမဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေအာင္ထိ အသက္ရွင္လွ်က္ေနၾကနိုင္မယ္လုိ႕ ဘယ္သူမွအာမမခံနုိင္ၾကပါဘူး ။ တတိယအရြယ္ရာက္ခါမွွကုသိုလ္လုပ္မယ္၊တရားအားထုတ္မယ္၊ဥပုဒ္ေစာင့္မယ္ ၊စသျဖင ့္ေျပာဆ ုိေနသံမ်ား မၾကာခဏၾကားေနရပါ တယ္၊ ကဲအဲဒီလူက(၄၉)ႏွစ္မွာေသသြားတယ္ဆုိပါေတာ ၊ဘာမွဘာသာေရးမွာ မ၀င္ဆန္႕ခဲ့ပဲရေတာင့္ရခဲလူ႕ ဘ၀တခုကဘယ္ေလာက္ႏွေျမာစရာေကာင္းလုိက္ပါမလဲ“ေလာကီေလာကုတၱရာ၊ကုန္ႏွစ္ျဖာ၊သာသနာေစ်း မွာ၀ယ္္ၾကပါအ၀ယ္တတ္က
အျမတ္ရမွာ၊အယ္မတတ္၊ရွဳံးဖတ္တြင္မည္သာ”
လကၤာေလးအတိုင္းလူျဖစ္လာတာသံသရာအတြက္နိဗၺာန္နဲ႕နီးဖို႕ေစ်းလာ၀ယ္ၾကတာလုိ႕ခံယူတတ္ၾကပီး
အျမတ္ရမဲ့အလုပ္ေတြျဖစ္တဲ့ဒါန၊သီလ၊ဘာနာအလုပ္ေတြကိုလူ႕ဘမွာေနခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္တိုင္းဘယ္အရြယ္ဘဲျဖစ္ျဖစ္္တတ္နိုင္္သေလာက္္ထက္နည္းနည္းအားစိုက္ပီးအမိအရလုပ္ၾကပါမွ မနုဒသဘာေ၀ါဒုလႅေဘာ ဆုိတဲ့ရခဲတဲ့လူ႕ဘ၀ဟာတန္ဖိုးရွိသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။လူနဲ႕တိရိစၦာန္ရဲ႕ကြာဟခ်က္ဟာအသိညာဏ္ပါ၊ဒီေတာ့ အိပ္၊စား၊ကာမ ဤသံုး၀ဆုိရင္ေတာ့မိမိအေနနဲ႕သာသနာေစ်းနဲ့တူတဲ့လူ႕ျပည္မွာလူအျဖစ္နဲ႕ ေစ်းလာ၀ယ္တာဟာအျမတ္မရတဲ့အျပင္သံသရာမွာနိဗၺာန္နဲ႕ေ၀းသထက္ေ၀းရေတာ့မွာပါ။ဒါေၾကာင့္ျပန္ျပင္လုိက္ၾကရေအာင္
“ပထမအရြယ္မွာ၊ကုသိုလ္ရွာ
ဒုတိယအရြယ္မွာ၊ကုသိုလ္ရွာ
တတိယအရြယ္မွာ၊ကုသိုလ္ရွာ”

Sunday, August 16, 2009

ေပ်ာ္စရာေနတတ္ရန္

တေန႔မွာ ဆရာက ဖန္ခြက္တစ္လံုးကို လက္မွာကိုင္ထားၿပီး 'ဒီဖန္ခြက္က
ဘယ္ေလာက္ေလးမယ္ထင္သလဲ' လို႔ ေက်ာင္းသားေတြကို ေမးတယ္.. ၅၀ဂရမ္၊ ၁၀၀ ဂရမ္
အစရွိသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအေျဖေတြကို သူရတယ္ ..
ဆရာက ဆက္ေျပာတယ္ ..'ဒီဖန္ခြက္ရဲ႔ တကယ့္ အေလးခ်္ိန္ကိုေတာ့ ဆရာမသိပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ဆရာေမးခ်င္တာ ဒီဖန္ခြက္ကုိ ဒီအတုိင္းပဲ ဆရာ ခဏေလာက္ ကိိုင္ထားရင္
ဘာျဖစ္မလဲ ဆိုတာပဲ ..'

"ဘာမွမျဖစ္ဘူး" လို႔ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ကေျဖေတာ့
"ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာကိုင္ထားရင္ေရာ" လို႔ ဆရာက ဆက္ေမးတယ္ ..
"လက္ေတြေညာင္းၿပီး ထံုက်င္လာမယ္" လို႔ ေျဖၾကတယ္ …
'ေကာင္းၿပီ ..တေနကုန္ကိုင္ထားရင္ေရာကြာ' လို႔ ဆရာေမးေတာ့
ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာ က္က "ဆရာ့လက္ႀကီး ထံုက်င္လာမယ္၊ ၿပီးေတာ့
လက္ေမာင္းကိုက္လာမယ္ ၊ ၿပီးေတာ့ ဆရာရဲ႕ ႀကြက္သားေတြအေညာင္းမိ ေလျဖတ္ၿပီး
ေဆးရုံေရာက္မယ္" လို႔ ေျပာေတာ့ တတန္းလံုး ၀ိုင္းရယ္ၾကတယ္ …

ဆရာက 'မင္းေျပာတာမွန္တယ္ ..ဒါဆိုရင္ ဘာလို႔ အဲ့လိုျဖစ္သြားတာလဲ
..ငါကိုင္ထားတဲ့အခ်ိန္ အတြင္းမွာ ဖန္ခြက္ရဲ႕ အေလးခ်ိန္ ပိုတုိးလာလို႔လား'
လို႔ ဆက္ေမးေတာ့ မတိုးပါဘူးလို႔ တညီတညႊတ္တည္းေျဖၾကတယ္ …

'ဖန္ခြက္ရဲ႕ အေလးခ်ိန္ေျပာင္းသြားတာလဲ မဟုတ္ပဲနဲ႔ ..ဆရာက ဘာလို႔ အဲ့လို
နာက်င္မႈေ၀ဒနာေတြ တိုးၿပီး ခံစားရတာလဲ၊ အဲ့ဒီ ေ၀ဒနာေတြ သက္သာေအာင္ ဆရာ
ဘာလုပ္ရမလဲ' လို႔ေမးေတာ့ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္က 'Put the Glass Down;
ဖန္ခြက္ကို ေအာက္ျပန္ခ်ထားလိုက္ေပါ့' လို႔ ေျဖလုိက္ပါတယ္ …

ဆရာက 'သိပ္မွန္ပါတယ္ ..မင္းတို႔ ဘ၀မွာ ႀကံဳရတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေခါင္းထဲမွာ
ခဏေလာက္ထည့္ထားရင္ ဘာမွမျဖစ္ေသးပါဘူး။ အၾကာႀကီး သိမ္းထားၿပီး
စဥ္းစားေနတဲ့အခါ ၾကာလာေတာ့ မင္းတို႔ကို စတင္ၿပီး နာက်င္မႈေပးလာမယ္ ၊
ေ၀ဒနာျဖစ္ေစလာမယ္။ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းရတာ ဘ၀ရဲ႕ ရသ တစိတ္တပိုင္းပါ။
ဒါေပမဲ့ ေန႔တေန႔ရဲ႕ အဆံုးမွာေတာ့ တေနကုန္အေျဖရွာမရတဲ့
အဲ့ဒီအေၾကာင္းေတြကို ေမ့ထားခဲ့ပါ။ ေနာက္တေန႔အတြက္ ဒါေတြဆက္ေတြးေတာဖို႔
အားအင္ေတြလိုပါတယ္ …လူသစ္ စိတ္သစ္နဲ႔ မနက္ျဖန္ေတြကို ရင္ဆုိင္ဖို႔
ဖန္ခြက္ေတြကို ခဏေလာက္ျပန္ခ်ထားခဲ့ပါ ..' လို႔ ဆရာက မွာလိုက္ပါတယ္ .



Thursday, August 13, 2009

မိုက္ပ

အေအးလြန္ပီးေသတဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္ေသတဲ့လူ ငရဲသားႏွစ္ေယာက္ငရဲျပည္သို႕အတူတူေရာက္လာၾကၿပီးေရာက္သည့္ေန႕မွာပဲေတြ႕ဆံုၾကရာမိတ္ေဆြဖြဲ႕သည့္အေနျဖင့္စကားလက္ဆံုက်ၾကေလ၏
(ပထမတေယာက္)----ခင္ဗ်ားဘာျဖစ္လုိ႕ငရဲျပည္ကိုေရာက္လာတာလဲ?
(ဒုတိယတေယာက္)---ဒီလုိဗ် လူျပည္မွာတုန္းက က်ဳပ္မိန္းမကိုက်ဳပ္အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ မဂၤလာေဆာင္ပီးကတည္းကက်ဳပ္တို႕လင္မယား မိဘေတြဆီကလက္ဖြဲ႕တဲ့တုိက္ကေလးတလံုးမွာေပ်ာ္မဆံုးေအာင္သစၥာရွိရွိေနလာခဲ့ၾကတာ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြမနာလို ျဖစ္ပီး က်ဳပ္အလုပ္သြားေနတဲ့အခ်ိန္ မိန္းမကေနာက္တေယာက္နဲ႕ေဖါက္ျပန္ေနတယ္ဆုိပီး ဖုန္းဆက္တုိင္ၾကတယ္ က်ဳပ္ကဘယ္ယံုလိမ့္မလဲ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ေတြ ေတာ့အကဲခက္ၾကည့္ပါတယ္ အမူအရာမပ်က္တဲ့အျပင္ က်ဳပ္အေပၚပိုေတာင္ၾကင္နာေနတာေတြ႕ရတယ္ ေလ
ဒါနဲ႕ တရက္ေတာ့ ေန႕လည္ဘက္က်ဳပ္အလုပ္ကိုဖုန္းလာတာက အဲလုိပဲမိနး္မေဖါက္ျပန္ေနတယ္ေပါ့ ခုအိမ္ကိုလာၾကည့္ရင္ေတြ႕လိမ္႕မယ္ ဆုိေတာ့က်ဳပ္ခ်က္ခ်င္းပဲအိမ္ကိုလာ ပီး မိန္းမကိုလာေခ်ာင္းတာေပါ့ အိမ္ခန္းေတြအကုန္ေမႊေနွာက္ေအာင္ရွာ ေတာ့မိန္းမကကုတင္ေပၚအိပ္ေမာက်ေနတာကလဲြလုိ႕ဘာမွအေထာက္အထားမေတြ႕ရဘူးဒါနဲ႕က်ဳပ္အေပၚအရမ္းသစၥာရွိပါေသာမိန္းမကိုအထင္လြဲမိတာေၾကာင္.ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္ေသခဲ့လုိ႕ပါဗ်ာ..ခင္ဗ်ားေကာ
(ပထမတစ္ေယာက္)--ေၾသာ္ ခင္ဗ်ားအိပ္ခန္းထဲကေရခဲေသတၱာကိုအခ်ိန္မီေလးဖြင့္ရွာခဲ့ဖို႕ေကာငး္ပါတယ္ဗ်ာ ခုေတာ့......


လြမ္းရခက္ႀကီး

ဘဘ

ညည

ကက ကိုစီး

မမ

လွလွ

ဘ၀ခရီး ခိုမွီး

FEC ေမွ်ာ္

သက္ႀကီးပူေဇာ္သတဲ့

မသူေတာ္ဇာတ္၀င္ခန္း

လြမ္းရခက္ႀကီး။

( ဓမၼ၀ီရဂ်ာနယ္ )





သူ႕ေနရာနဲ႕သူ

ငါတုိ႕အိမ္ေရွ႕ဓါတ္မီးတုိင္
ဖိုးေရႊလႏွင့္ၿပိဳင္


သူနိုင္ကိုယ္နိုင္ အၿပိဳင္ႀကဲ
ဖိုးလသာသည္ပဲ

သို႕ေပမဲ့လည္းမိုးညမွာ
ဓါတ္မီးတုိင္ကသာ

သူ႕ေနရာနဲ႕ သူေလးပဲ
စြမ္းတာခ်ည္းပဲကြဲ႕။



ဒီကဗ်ာေလးက ငယ္ငယ္ေလးကတည္းကေငြတာရီမဂၢဇင္းထဲမွာ (ကဗ်ာဆရာနဲ႕သူ႕လက္ေရး ေခါင္းစဥ္နဲ႕)ဖတ္ခဲ့ဖူးတာပါ သေဘာက်လုိ႕မွတ္ထားတာေလ

လြဲနိုင္ေပ့လူ

သူေမ့ေဆးပ်ယ္လို ့ ႏိုးထလာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ ေဘးဘီ ဝဲယာကိုဝိုက္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ သူက လူနာအိမ္ေဆာင္ခန္္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာ ရွိေနျပီးသူ ့နံေဘးမွာ သူနာျပဳဆရာမတစ္ေယာက္ ရပ္ေစာင့္ေနတာ ေတြ ့လိုက္ရတယ္။ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာ အစစအရာရာ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ရွိခဲ့ရဲ့လားလို ့ သူကေမးပါတယ္။
သူနာျပဳဆရာမေလးက ျပံဳးျပီး …“အဆင္ေျပပါတယ္ရွင္… အားလံုးေခ်ာေခ်ာေမာေမာပါပဲ”
“ကြ်န္ေတာ္က ခြြဲစိပ္ခံရမွာကို ေၾကာက္ခဲ့တာဗ်”
“ဘာျဖစ္လို ့ေၾကာက္ရမွာလဲ၊ စိုးရိမ္စရာ ဘာဆိုဘာမွ မရွိဘူး”
“ကြ်န္ေတာ္က အျမဲတမ္း လြဲလြဲေလးေတြနဲ ့ ၾကံဳခဲ့ရသူဆိုေတာ့အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ေၾကာက္တယ္ဗ်” … လို ့အစခ်ီျပီး သူ ့ကို ေမြးစကတဲကလြဲမွားခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို စီကာပတ္ကံုး ေျပာျပပါေတာ့တယ္။

သူ ့ကိုေမြးတဲ့ ေဆးရံုမွာ ကေလးခ်င္းမွားမိလို ့ သူ ့အသက္ဆယ္ႏွစ္သားေလာက္အထိ အာရွသား လင္မယားကို သူ ့မိဘလို ့ပဲ မွတ္ယူခဲ့ရတယ္တဲ့။သူ ့မိဘဆိုသူေတြကလည္း သူတို ့ရဲ့ ကေလးဟာ ဘာလို ့ အသားေတြ ဒီေလာက္ေဖြးျပီးမ်က္လံုးဒီေလာက္ ျပဴးရသလဲ ဆိုတာကို အဲဒီတုန္းက ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားလို့မတတ္ခဲ့ၾကဘူးတဲ့။ ေနာက္မွ ကေလးခ်င္းမွားမွန္း သိျပီး သူ ့ကို သူ ့ရဲ့မိရင္းဖရင္းေတြဆီ ျပန္သြားပို ့ေပးၾကသတဲ့။ အတိအက်ေျပာရရင္ေတာ့ သူ့မိခင္ဆီျပန္ပို ့ေပးတာပါ။ သူ ့အေဖက သူ ့အေမကို ႏွစ္အေတာ္ၾကာၾကာကတည္းကပစ္သြားခဲ့ပါျပီ။ ဥေရာပသူ သူ ့မိန္းမက တရုတ္ ရုပ္နဲ ့ကေလးေလး ေမြးလာလို့ပါတဲ့ေလ။
“ကြ်န္ေတာ္နာမည္ကလည္း မွားျပီး ရ’ထားတာဗ်”
“ရွင့္နာမည္က လီရီယို မဟုတ္ဘူးလား”
“အမွန္က ကြ်န္ေတာ့္ကို ေလာင္ရိုလို ့မွည့္တာ။ အဲဒါ စိစစ္ေရးရံုးေရာက္မွဘယ္လိုကေန ဘယ္လို လီရီယို ျဖစ္သြားလည္း ကြ်န္ေတာ္လည္း မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး။”
လြဲမွားမႈေတြက အဲဒီမွာတင္ အဆံုးမသတ္ေသးပါဘူး။ သူေက်ာင္းတက္ေတာ့လည္းသူ’မက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ျပစ္မႈေတြအတြက္ ခဏခဏ မွားျပီး အျပစ္ေပးတာကို ခံခဲ့ရတယ္။တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္ စာေမးပြဲကို သူက ဂုဏ္ထူးနဲ ့ေအာင္ေပမယ့္ ကြန္ျပဴတာကစာရင္းမွားထုတ္လို ့ သူ တကၠသိုလ္တက္ခြင့္ မရလိုက္ဘူး။
“ျပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ သံုးႏွစ္ကစျပီး ထူးဆန္းတဲ့ တယ္လီဖုန္းအခြန္ေတြကိုေဆာင္ေနရတယ္ဗ်။ ေရွ ့လတုန္းကဆို တယ္လီဖုန္းခ ေငြ ၃၀၀/- ေဆာင္ခဲ့ရတယ္”
“ရွင္က ႏိုင္ငံျခားဖုန္းေတြ ခဏခဏ ေခၚပံုရတယ္”
“ဘယ္ကလာဗ်ာ… ကြ်န္ေတာ့္အိမ္မွာ တယ္လီဖုန္းေတာင္မရွိဘူး။”
မိန္းမရေတာ့လည္း မွားျပီးရျပန္ေရာ။ သူ ့မိန္္းမက သူ ့ကို တျခားတစ္ေယာက္နဲ့ မွားျပီး လက္ထပ္ခဲ့တာ။ အိမ္ေထာင္ေရးကလည္း အဆင္မေျပပါဘူး။
“ဘာလို အဆင္မေျပျဖစ္ရတာလဲ…”
“သူက တျခားတစ္ေယာက္နဲ ့ မွားျပီးလက္ထပ္ခဲ့တာေလ။ ကြ်န္ေတာ့္ကိုတကယ္ခ်စ္တာမွ မဟုတ္ဘဲ။ အဲဒီေတာ့ သူခ်စ္တဲ့ သူ ့ခ်စ္သူဆီပဲအျမဲတမ္းသြားေနေတာ့တာေပါ့။”
လူမွားျပီး ခဏခဏ အဖမ္းခံရဖူးတယ္။ သ’ူမယူဖူးတဲ့ အေၾကြးေတြအတြက္အတိုးေတာင္းတဲ့စာေတြ ခဏခဏရဖူးတယ္။ ဆရာဝန္ကသူ ့ကို အခုလိုေျပာေတာ့သူေပ်ာ္ေတာင္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္ဆိုပဲ …
“ခင္ဗ်ား လူေလာကမွာ သိပ္ၾကာၾကာ ေနခြင့္မရေတာ့ဘူးဗ်ာ”
ဒါလည္း ဆရာဝန္က သူူ ့ကို လူနာမွားျပီး ေျပာမိတာတဲ့။ တကယ္ကဘာမွျဖစ္ေလာက္တဲ့ ေရာဂါမဟုတ္ပါဘူး။ အူအတက္ေပါက္ရံုကေလးပါ။
“အခု ခင္ဗ်ားက ကြ်န္ေတာ့ကို ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာ ဘာအမွားအယြင္းမွမရွိဘူးဆိုေတာ့ ယံုရခက္ခက္ေပါ့ဗ်ာ”
ဒီမွာတင္ ျပံဳးျပီးနားေထာင္ေနတဲ့ သူနာျပဳဆရာမေလးရဲ့ မ်က္ႏွာဟာတမဟုတ္ခ်င္း ျငိွဳးက်သြားပါတယ္။
“အူ.. အူအတက္ေပါက္တာ… ဟုတ္လား …”
“ဟုတ္တယ္ေလ … ကြ်န္ေတာ္ အူအတက္ေပါက္လို ့ ျဖတ္ထုပ္ဖို ့အတြက္ေဆးရံုတက္ရတာေလ ... ဘာျဖစ္လို ့လဲ…”
သူနာျပဳဆရာမေလး ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့စကားက …
“ဒါဆို ရွင္က … ေယာက္်ားကေန မိန္းမျဖစ္ေအာင္ ခြဲစိတ္တဲ့ လူနာ မဟုတ္ဘူးေပါ့…”

sorry ေနာ္! ဖုန္းမွားသြားလုိ႕

ဖုံးသံၿမည္လာတယ္> "ဟယ္လုိ...မိန္းမလား"> "ရွင္.........."> "မိန္းမလား.........လုိ့....."> "မဟုတ္ပါဘူးရွင္...ကြ်န္မကဒီအိမ္ကအိမ္ေဖာ္ပါ"> "ေၾသာ္...ေအးေအး...မင္းမမေလးေကာ....ရွိလား"> "ဟုတ္..."> "ေခၚေပးကြာအေရးၾကီးလုိ့"> "..ရွင္...မမေလးကသူ့အမ်ဳိးသားနဲ့အိပ္ေနတယ္..မေခၚေပးရဲဘူး"> "ဘာ.....သူ.ေယာကၤ်ားနဲ့ဟုတ္လား..."> "အင္းေလ..ဟုတ္ဘူးလား"> "ဒီမွာငါကမွ..သူ.ေယာက်ၤား...မွတ္ထား.> ေကာင္မကေတာ္ေတာ္လင္ေပါေနတယ္မွတ္တယ္...> ခုလင္ငယ္နဲ့အိပ္ေနတယ္ေပ့ါ.........> ေတာက္...ေသမယ့္သာမွတ္...> ေဟ့...ေဟ့..ဒီမွာ...မင္းအခုခ်က္ခ်င္း အခန္းထဲ၀င္ျပီး..ေကာင္မကုိေကာ> အေကာင္ကုိေကာ..သတ္ပစ္စမ္းကြာ.."> အိမ္ေဖာ္မေလး..ဆတ္ခနဲတုန္သြားျပီးမွ.....> "ရွင္..!!!! ...မ...မ..လုပ္ပါရေစနဲ့ရွင္"

"ေတာက္...နင္ပါေသခ်င္လုိ့လား...ငါအခုျပန္လာလုိက္ရ..> ၃ ေလာင္းျပဳိင္ျဖစ္သြားမယ္...နားလည္လား..သြားစမ္း သြားစမ္း> အံဆြဲထဲမွာေသနတ္ရွိတယ္...ႏွစ္ေယာက္စလုံးကုိပစ္သတ္..> ၾကားလား...ျဖစ္သမွ်ငါရွင္းမယ္..သြားပစ္လုိက္စမ္း"> "ဟုိ... ဟုိေလ......."> "ဟုိေလ ဒီေလလုပ္မေနနဲ့..ဘာလဲ..နင္ပါေသခ်င္လုိ့လား"> "မဟုတ္ပါဘူးရွင္....သ.သ..သြားပါ့မယ္.........."> ခဏအၾကာ....ဒုိင္းခနဲေသနတ္သံႏွစ္ခ်က္ၾကားလုိက္ရသည္။> "ျပီး..ျပီးျပီ..ဘာ..ဘာဆက္လုပ္ရမွာလဲဟင္....."> "ေအး...ျပီးရင္..ဂုန္နီအိတ္နဲ့ထုပ္ျပီး...အိမ္ေရွ့ယူလာခဲ့> ျပီးရင္ေျပာ.."> အနည္းငယ္ၾကာျပီးေနာက္.....> "ျပီးျပီ...ဆက္ေျပာ..."> "ျပီးရင္....အိမ္ေရွ့ကေရကန္ထဲခဏခ်ထား...ငါျပန္လာမယ္...ၾကားလား"> "ရွင္...ဘာၾကီး.........."> "ေရကန္ေဟ့...ေရကန္...နားေလးေနလား..ငါေဒါသထြက္ေနရတဲ့အထဲ"> "ဟုိ..ဟုိေလ...အိမ္ေရွ့မွာေရကန္မရွိဘူးရွင့္"> "ဘာ...ဟုတ္လုိ့လား"> "ဟုတ္....ဟုတ္..."> "ဒါ..ဒါျဖင့္.phone နံပါတ္ကေကာ..ဟင္..."> "5xxxx5 ေလ...."
> "ဗ်ာ......အဟင္း..ဘယ္လုိေျပာရမလဲ.....sorry ေပါ့ေနာ္..အဟင္း> ဟုိ..ဟုိေလ...> phone မွားသြားလုိ့..သိလား...ဒါပဲေနာ္"

Wednesday, August 12, 2009

ခရုကေလး



ငယ္ငယ္တုန္းက စာက်က္ဖုိ႕ပ်င္းတုိင္းစာဖတ္ခံုေရွ႕မွာကပ္ထားတဲ့ဒီကဗ်ာေလးက ကၽြန္ေတာ့အတြက္ အကူညီေတြအမ်ားႀကီးေပးခဲ့လုိ႕ပါ.........
ခရုကေလး
ခရုကေလး လမ္းသြားဟန္
ေႏွးေကြး မလွ်င္ျမန္
မျမန္ေသာ္လည္း မွန္မွန္ေလွ်ာက္
ပန္းတုိင္ဆီသို႕ေရာက္
ေန႕စဥ္ေန႕စဥ္ သင္ခန္းစာ
က်က္မွတ္ေလ့လာကာ
ျမတ္ပညာဂုဏ္ထြန္းေတာက္
ဘ၀လမ္းတေလွ်ာက္။
( ပညာတန္းေဆာင္)




အမွတ္တမဲ့မွအမွတ္တရသို႕

ဘာလိုလိုနဲ႕သမီးေလးေတာင္ရွစ္ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ပီဘဲ ပါပါ၊ေမေမ၊မီးမီး မိသားစုေလးဘယ္ေတာ့မွအတူတူေနၾကရမလဲ ေနာ္
သမီးေလးအေပၚ အေၾကြးတင္ေနေသးတဲ့ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ၀တၱရားေတြ ပါပါေပးဆပ္ခ်င္လွပါပီသမီးေလးရယ္.....


မီးမီးခ်စ္တဲ့
ပါပါ




Tuesday, August 11, 2009

ေနျပည္ေတာ္မွအထင္ကရမ်ား

ဥပၸါတသႏၱိေစတီေတာ္( ေရႊတိဂံုပံုတူ )


ဓါတုဇယဓါတ္ေပါင္းစုေစတီေတာ္




Sunday, August 9, 2009

ျပည္မွအထင္ကရမ်ား

ေရႊဆံေတာ္













ေရႊမ်က္မွန္ဘုရား






ပုပၸါး